Een fantastische bruiloft op Kreta!

Tekst: Jorgos Nikolidakis

Tijdens een van mijn laatste bezoeken aan Kreta was ik uitgenodigd bij een Griekse bruiloft of eigenlijk: bij een echte Kretenzische bruiloft. Het uitzonderlijke aan deze bruiloft was dat de bruid Efi en de bruidegom Nikos beide Grieken zijn, die in Nederland wonen. De plechtigheid en het feest zouden in het piepkleine bergdorpje Episkopi plaatsvinden, het dorp waar de roots van de bruidegom liggen . Dit dorpje ligt in de Mylopotamos streek, ongeveer een uur rijden vanaf  Rethymnon-stad. Vooraf had ik van Nikos de toezegging gekregen om te mogen filmen en fotograferen. Ik was benieuwd hoe het zou zijn, voor mij was het inmiddels alweer 16 jaar geleden dat ik op Kreta in het huwelijksbootje stapte met Wendy.

Volop Kretenzische muziek bij het bruiloft

Komend vanuit Heraklion reed ik bij het plaatsje Tylissos de bergen in en via prachtige landschappen, mooie groene valleien, steile afgronden en heel veel kronkelige, smalle wegen kwam ik een uur later in het dorpje aan. Bij aankomst heb ik toch maar even aan de dorpelingen gevraagd of ik wel op de juiste plek was, want dorpjes met de naam Episkopi, daar zijn er op Kreta meer van…

Gelukkig zat ik goed, want nog voordat ik uit de auto was gestapt, liep de broer van de bruid, die bij het enige dorpscafeetje zat, naar me toe om me te verwelkomen. Hij had natuurlijk het Nederlandse kenteken van mijn auto gezien, waarop hij meteen wist dat ik voor de bruiloft van zijn zus kwam. De broer van de bruid, Dimitris, begeleidde me naar het ouderlijk huis, waarvan ik enorm onder de indruk was. Het is een monumentaal pand (uit de 16e of 17e eeuw) dat helemaal is gerenoveerd in de oorspronkelijk stijl.

Ik kreeg een rondleiding van de moeder van Nikos, waarna ik werd voorgesteld aan heel veel andere mensen, waaronder verschillende Nederlanders. De twee zussen van Nikos zijn namelijk met Nederlanders getrouwd en die waren daar met hun kinderen, waardoor het Nederlandse gehalte van deze bruiloft hoog was, dit gaf mij een déjà vu gevoel. Inmiddels was het bijna tijd, de bruid en bruidegom waren zich aan het klaarmaken, dus ben ik naar het “kafeneion” gegaan om daar even te wachten en wat fris te drinken. Een dorpeling bood meteen aan om me te trakteren op een drankje, de Kretenzische gastvrijheid kent geen grenzen. Voor ik het wist was ik verzeild geraakt in een gesprek met diverse dorpsbewoners, gesprekken over de crisis, over de politiek, over de geschiedenis… heel interessant allemaal. Ik voelde me al helemaal thuis.

Muziek voor de bruid

Ondertussen arriveerden de gasten en werd het dorpspleintje alsmaar drukker. Het Kretenzische orkest was al aan het oefenen en de priesters waren op het voorpleintje van het kerkje het één en ander aan het voorbereiden. Tussen alle mensen viel de Kretenzische dansgroep met haar mooie klederdrachten op, zij zouden vanavond optreden, het beloofde een spektakel te worden. Zo vloog de tijd voorbij en in de verte werd al geroepen dat de bruidegom klaar stond. Inderdaad, de bruidegom stond al klaar, met rechts naast zich zijn moeder en links naast hem de “koumparos” (de getuige). Het orkest was inmiddels begonnen met Kretenzische muziek te spelen en onder applaus van de gasten kon de stoet richting kerk vertrekken, die ongeveer honderd meter verder lag. Daar wachtten de priesters die de bruidegom verwelkomden. Nu was het de beurt van de bruid om naar de kerk te komen. Het orkest had zich inmiddels naar het huis van de bruid begeven en speelde weer muziek. De prachtige bruid werd nu naar de kerk begeleid door haar broer, met daarachter de hele aanhang, een indrukwekkend en ontroerend moment. De bruidegom verwelkomde zijn bruid met het bruidsboeket bij de kerk. De mis kon beginnen…

De ceremonie

Het was een speciale mis omdat die voor de kerk, in de openlucht gehouden werd. Ondertussen was het later geworden en de avondschemering maakte plaats voor de nacht. Er heerste een mooie, romantische sfeer, met de kaarsjes die op het voorpleintje van de kerk brandden. Tijdens de trouwmis werden de ringen uitgewisseld en de Koumparos had o.a. als taak de huwelijkskransen boven de hoofden van het paar vast te houden. Hierna liep het bruidspaar drie maal om de tafel met de bijbel en gezegende wijn heen, waarbij de Koumparos ook meeliep om de kransen boven hun hoofden vast te houden. De familie en vrienden stonden er in een kring omheen en gooiden met rijst, wat vruchtbaarheid en rijkdom symboliseert. Daarna werd een beetje van de wijn gedronken en was het huwelijk voltrokken. Na de mis werd het bruidspaar door iedereen gefeliciteerd, het feest kon nu beginnen.

Muziek en dans, de sfeer was fantastisch

Het feest werd op het kleine plein naast de kerk gehouden. Er waren tafels en banken neergezet voor ongeveer driehonderd gasten. Eerst werd de taart aangesneden en er werd champagne gedronken, ondertussen werd er vuurwerk afgestoken. Het vuurwerk verraste mij, omdat Kreta en zeker het gebied waar deze bruiloft plaatsvond, bekend staat om het in de lucht schieten met geweren en pistolen tijden hoogtijdagen.

Persoonlijk vind ik het afsteken van vuurwerk i.p.v. schieten met vuurwapens, een goede ontwikkeling, want schieten met wapens is en blijft gewoon gevaarlijk. Het was tijd voor de openingsdans en het diner dat ondertussen aan de gasten werd geserveerd. Er werd een mooi optreden door de dansgroep gegeven en daarna kon iedereen aan de dans deelnemen. Het was het bruidspaar dat als eerste ging dansen, waarna de naaste familieleden volgden en daarna alle andere mensen.

Deze bruiloft overtrof mijn verwachtingen, een prachtige ervaring, waarvoor ik bruid en bruidegom Efi en Nikos erg dankbaar ben.