Interview met Natascha Neef van weblog Parakalo

Door: Wendy Nikolidakis - De griekse Gids

Natascha Neef is Freelance journalist en webredacteur (Tasoula Schrijft), 35 jaar en verslingerd aan Griekenland. Sinds 2007 houdt ze een weblog bij met nieuws uit en over Griekenland: Parakalo, Grieks voor 'tot uw dienst'.

Hoe ben je erbij gekomen om met je weblog 'Parakalo' te beginnen? Ik 'heb' iets met Griekenland en wilde me meer verdiepen in het land. Niet alleen in de cultuur en de geschiedenis, maar ook in de zaken die er nu spelen. In de reguliere Nederlandse media werd er toen niet veel geschreven over Griekenland. Daarom ging ik op internet internationale kranten en websites lezen waar wel Grieks nieuws te vinden was. Ik speelde al een tijdje met het idee om te gaan bloggen en besloot een Grieks nieuwsblog te beginnen. In eerste instantie was het een soort hobby-projectje maar er bleek ook echt een publiek voor te zijn. Op 1 april 2007 publiceerde ik mijn eerste stukje op Parakalo, mijn blog bestaat dus bijna vijf jaar. De site heeft nu zo'n 10.000 vieuws per maand en daar ben ik best trots op. Parakalo is ook te vinden op Twitter en Facebook trouwens. Links: twitter en facebook

Wanneer ging je voor het eerst naar Griekenland en wat deed dat met je? Mijn ouders waren in de jaren zeventig al op Rhodos geweest en we draaiden weleens Griekse muziek thuis. Misschien dat daar de basis al is gelegd. Toch ben ik zelf pas op mijn 24e voor het eerst naar Griekenland gegaan. Samen met een vriendin vertrok ik in de zomer van 2000 naar het plaatsje Pythagorion op Samos. En daar ben ik geïnfecteerd met het 'Griekenlandvirus'. Toen ik bovenaan de vliegtuigtrap stond en de Griekse lucht inademde, had ik meteen het gevoel dat ik thuis was. Het is een gevoel dat moeilijk is uit te leggen, maar voor mij valt alles op zijn plaats als ik in Griekenland ben. Ik moet altijd weer even afkicken als ik terug ben in Nederland. Soms heb ik echt last van heimwee.

Waar ga je het liefst naar toe in Griekenland en waarom? Ik heb veel plekken in Griekenland bezocht die ik allemaal erg mooi vond, maar Zakynthos heeft toch een speciaal plekje in mijn hart. Vooral in het voorjaar is het er prachtig, als alles in bloei staat en heerlijk ruikt. De Venetianen noemden het niet voor niets de 'bloem van het oosten'. Er zijn zoveel bijzondere plekken op het eiland. De traditionele bergdorpjes, de 'blauwe grotten', het grote kruis bij Kampi waar in de oorlog partizanen van de kliffen in zee werden gedreven en natuurlijk het beroemde strand met het scheepswrak. En in het dorpje Exo Chora kun je de allerlekkerste walnootcake (karidopita) eten!

Wat vind je het mooiste van Griekenland en...het minst mooi? Het mooiste aan Griekenland vind ik de variatie in landschappen. De afwisseling van bergen, baaitjes, stranden en groene olijfboomgaarden. Iedere streek en ieder eiland heeft zo zijn eigen charme. Ook de manier waarop de Grieken in het leven staan spreekt me aan: hoe moeilijk de situatie ook is, ze proberen er altijd wat van te maken. Het minst mooie vind ik dat de Grieken zelf met hun mooie land zo slordig omgaan en afval, kapotte huisraad en autowrakken gewoon midden in de natuur of langs de weg dumpen.

Wat is het beste dat je tot nu toe in Griekenland is overkomen? Je kunt geen groter compliment krijgen dan door een Griek voor een landgenoot te worden aangezien. De eerste keer dat ik - zonder dat ik een woord had gezegd - in het Grieks werd aangesproken, was ik stomverbaasd. En nog altijd snap ik niet waarom ze me voor een landgenoot aanzien. Bijna overal waar ik kom in Griekenland, spreken ze me meteen in het Grieks aan. Omdat ik de taal redelijk spreek, kan ik ook wel antwoord geven. Maar wanneer ik het gesprek niet meer kan volgen en zeg dat ik uit Nederland kom, reageert de Griek die me aansprak meestal heel verrast. Een paar jaar geleden was ik op Kalymnos en daar werd ik officieus 'geadopteerd' als Griek. Dat was voor mij toch wel een hoogtepunt.

Wat is je favoriete Griekse gerecht? Ik hou erg van mezedes, de Griekse tapas. Maar mijn favoriete gerecht is kleftiko.

Hoe denk je over de huidige problemen in Griekenland? Als ik zie en lees hoe moeilijk de 'gewone Griek' het momenteel heeft, word ik daar wel verdrietig van. Dat er mensen in Athene honger lijden, dat is toch te gek voor woorden? Toen ik anderhalf jaar geleden in Athene was, zag ik al meer daklozen dan twee jaar daarvoor. Iemand die er onlangs was, vertelde me dat het nu nog veel erger is. Ik kan me ook kwaad maken over de manier waarop in Nederland over de Grieken wordt gesproken. Zonder enig mededogen of compassie. Ik zou weleens willen weten hoe zij zouden reageren als ze belastingverhogingen en extra heffingen moeten betalen terwijl hun inkomen met zeker een derde is gedaald.

Wat zou, volgens jou, kunnen helpen om de problemen van Griekenland te verlichten? Pff, dat vind ik moeilijk. Dat er veel moet veranderen, lijkt me duidelijk want er is natuurlijk een hoop mis in Griekenland. Meer en betere controle op de overheidsfinanciën bijvoorbeeld. Maar het zal een lange en moeizame weg zijn om de boel weer op de rails te krijgen. Een terugkeer naar de drachme waarover nu ook wordt gesproken, zal daar niet veel bij helpen denk ik.

Wat zijn je plannen of wensen voor de nabije toekomst? Snel weer naar Griekenland gaan! En ik hoop dat er voor de Grieken snel weer betere tijden aanbreken. We moeten positief blijven. Of zoals Onassis zei: It is during our darkest moments that we must focus to see the light. Zie weblog Parakalo