Interview met Roosmarijn, Nederlandse op Skyros

Door: Wendy Nikolidakis - De Griekse Gids

Wie is Roosmarijn Zevenhuizen?
Ik ben 32 jaar en getrouwd met een Griekse man. Wij wonen op een Grieks eiland met onze twee jonge dochtertjes; Lara van 3,5 jaar en Olivia van bijna 9 maanden. In Nederland was ik leerkracht in het basisonderwijs en in juni 2007 heb ik mijn baan, huis etc. opgegeven om in Griekenland te gaan wonen.

U woont op het eiland Skyros in Griekenland, hoe is dat zo gekomen?
Tja, hoe is dat zo gekomen? Eigenlijk moeten jullie dat maar lezen in mijn boekje, want daar staat het in het eerste hoofdstuk uitgebreid beschreven. Het komt neer op het cliché vakantieliefde verhaal, alleen is het daar in ons geval niet bij gebleven.

Wat vindt u het mooiste van Griekenland en wat het minst mooi?
Het mooiste aan Griekenland, zoveel! De variatie vooral. Vroeger ging ik ook al veel op vakantie naar Griekenland, vanaf mijn elfde al. Niemand stond er dan ook gek van te kijken dat ik hier uiteindelijk ben gaan wonen. Ik was hier altijd al het gelukkigst. Wij gingen namelijk 6 a 7 weken per jaar achtereen met de auto weg (smokkelden soms een beetje met de schoolvakanties). Ik schijn ooit tegen mijn moeder gezegd te hebben (ik had als kind nogal een aanleg voor melancholie): 'Als ik dood ga, dan wil ik dat mijn as wordt uitgestrooid over de Griekse zee.' Later ben ik er zelf elk jaar op vakantie gegaan, onder andere met de rugzak om de Cycladen te verkennen. Er is in Griekenland zoveel te zien. De hoge bergen die ook in elk gebied weer van elkaar verschillen, de prachtige stranden (kleine baaitjes of juist uitgerekte stranden, het is er allemaal te vinden), de heerlijke ruikende bossen (op de eilanden veelal naaldbomen, op het vaste land ook andere soorten), de witte dorpjes van de (kale) Cycladen tegenover de 'dakpannenhuisjes'  in (het groene) Pillion en 'last but not least'  flink wat cultuur! Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het minst mooist vind ik het vuilnis dat toch veel aan de kant van de weg ligt en ook de roestige 'decoratie' van ooit rijdend blik.

Hoe ervaart u het leven in Griekenland als Nederlandse?
Als Nederlandse vielen mij heel veel dingen op. Zaken zijn hier vaak anders geregeld, zoals de ziekenzorg. Dit zijn zaken die mij voor het eerst opvielen tijdens de zwangerschap en bevalling van mijn oudste dochtertje, zij is geboren in Athene. Mijn jongste in Rotterdam. Ik heb hier heel bewust voor gekozen. Dit staat ook in het persoonlijke gedeelte van mijn boekje beschreven. Op een eiland is het helemaal anders, want wij moeten voor een gekneusde teen bij wijze van spreken al uitwijken naar Athene. Ik voel me hierdoor nogal eens onveilig, zeker nu tijdens de crisis de zaken er in de ziekenhuizen in Athene nog slechter voorstaan dan voorheen. Verder zijn de cultuurverschillen ook vrij groot. Nederlanders leven bijvoorbeeld volgens de klok en dat is in Griekenland (net als in andere zuidelijke landen) heel anders. Ook speelt een groot gedeelte van het sociale leven zich hier af om een grote tafel met eten. In Nederland zijn wij toch meer van een koekje bij de koffie. Daar ben ik inmiddels al wel aan gewend geraakt en ik vind dat ook gezellig met het juiste gezelschap (op de afwas na dan). Het verschil van onze kijk op de tijd blijft helaas toch vaak een punt van ergernis.

Hoe ziet uw dagindeling eruit in de zomer en hoe in de winter? Met twee kleine meisjes heb ik nog niet echt een heel zomer en winterritme. Ik pas mij aan hun schema aan en dat wisselt nog steeds met een peuter en een baby. Iets waarvan ik nogal verschil met de moeders hier. Zij nemen hun grut overal mee naartoe. Middagdutje? Nee, koffie drinken op het plein. In de avond nog plannen om uit eten te gaan? Dan maar om een uur of 23.00 naar bed, krijg je als kind niets van. Dit zal ook wel niet, maar het druist in tegen mijn gevoel van hoe ik mijn kinderen groot wil brengen; namelijk met de drie R's, waarvan rust en ritme in mijn optiek het belangrijkst zijn voor jonge kinderen. Heel naïef misschien om mij hier aan vast te houden aangezien zij hier opgroeien en toch doe ik dat. Ik zie hier soms huilende kindjes, doodmoe nog om middernacht op het dorpsplein, terwijl zij het duidelijk zat zijn en in hun bedje willen liggen. Ik ben dan blij dat die van mij dat wel doen en heerlijk op hun bedtijd onder de dekens (in de zomer lakens) liggen. In de zomer zal ik op een gegeven moment een grotere rol in ons hotel gaan spelen dus dan zal onze zomer daar omheen draaien (mits wij nog open kunnen blijven, want dit eiland is behoorlijk afhankelijk van Grieks toerisme). In de nazomer hoop ik met mijn kindjes van het strand te kunnen genieten en in de winter lekker wandelen of op hele koude dagen heerlijk voor de open haard spelletjes spelen. Dit tot de meisjes naar school moeten, want dan is het uit met de pret. Het onderwijs is iets wat mij hier heel erg tegenvalt om het maar zacht uit te drukken. Kinderen krijgen hier al vanaf hun zevende jaar huiswerk mee en niet zo'n beetje ook. Verder zijn wij veel bezig in onze moestuin (dit zowel zomers als in de winter), nu meer dan ooit aangezien het rondkomen steeds lastiger wordt, al dan niet onmogelijk met alle maatregelen.

Heeft u wel eens problemen met aanpassen aan de Griekse cultuur?
Eigenlijk wat ik al heb genoemd: de omgang met tijd, een andere kijk op de opvoeding, maar uiteraard ook bepaalde tradities zoals naamdagen. Ook het dopen van onze eerste dochter (onze tweede wordt dit voorjaar gedoopt) was voor mij een hele gebeurtenis. Allemaal dingen die ik nu in mijn tweede boekje beschrijf, een beetje met een knipoog.

Wat vindt u het aantrekkelijkst aan het leven op Skyros?
De natuur! De zuurstof die je hier binnenkrijgt als je door de bossen loopt of aan zee. Zalig en onbetaalbaar!

Wat vindt u minder leuk van het leven op Skyros? Het is toch een heel kleine gemeenschap (met zo'n 3000 inwoners). Hier is het 'ons kent ons' en voor een stedeling is dat lastig wennen. Roddelen; is hier aan de orde van de dag.


Waarom zouden Nederlanders op vakantie moeten komen naar Skyros?
Omdat het een eiland is met een hele gevarieerde natuur. Het noorden is kaal en rotsachtig, het zuiden kleurrijk met prachtige 'rode' aarde en de bossen. De stranden zijn overal even mooi, met op dit eiland die kleine eerdergenoemde baaitjes èn lange stranden. Zand, kiezel, het is er allemaal. Het witte dorp van Skiros is tegen een berg aangelegen en één van de mooiste dorpen in de Egeïsche zee.

Wat is het meest bijzondere plekje op Skyros?
Voor mij het uitzicht bovenop de berg bij het kerkje van Agios Pantaleimonas, adembenemend met de kleine (schier)eilandjes die ervoor liggen. Op een heldere dag kan je zelfs het schiereiland van Evia in de verte zien liggen.

Wat is er nog meer te zien en te doen op Skyros? Men kan het graf van de bekende Engelse dichter Rupert Brooke bezoeken, die hier op zijn verzoek begraven ligt en het haventje Axileion waar volgens de mythologie Achilles richting Troje is afgereisd. Ook is het struinen door het doolhof van de kleine straatjes van het plaatsje Skyros een aanrader.

Wat zijn, volgens u, de grootste verschillen tussen Nederland en Griekenland?
In Nederland is men vaak meer planmatig (dus ook van de tijd), in Griekenland heeft men vaker een houding van 'we zien wel'.

Wat mist u het meest aan Nederland?
Mijn familie, vrienden, mijn werk, sneeuw, de bevroren sloten in de winter EN DROP!

Wat doet u het liefst? Op dit moment genieten van mijn kinderen, het cliché is waar; voor je het weet zijn ze groot!

Wat is uw favoriete Griekse gerecht?
Stifado met rundvlees. Wij maken dat sinds kort in de open haard. Vanaf een uur of 21.00 in de avond tot de volgende ochtend lekker laten sudderen. Zalig!

Wat zijn uw plannen of wensen  voor de nabije toekomst?
Wij gaan in december voor een paar weekjes naar Nederland om onze hoofden even in het zand te stoppen en niet continu aan de crisis te denken. Hoewel wij geen geld hebben om daar iets te kunnen doen (want bijna alles kost geld), we gaan er een leuke tijd van maken.

Wat vindt u van de huidige situatie in Griekenland?
Tja, de huidige situatie in Griekenland, wat zal ik zeggen? Wij ondergaan de crisis aan den lijve. Nu hebben wij een elektriciteitsrekening liggen van 3000,- die wij voor het einde van het jaar moeten betalen om niet afgesloten te worden. Ook kregen wij gisteren weer een extra aanslag (de derde keer al) van 900,- over ons inkomen van vorig jaar, te betalen voor 30 november. Wij zitten net als vele anderen in een ijskoud huis, omdat petroleum (waar wij op de eilanden veelal van afhankelijk zijn) te duur is. Mijn jongste heeft ijsklompjes van handjes als ik haar 's morgens uit haar bedje haal. De situatie is slecht, maar dat heb ik mijn boekje allemaal van mij afgeschreven. Dat is nu teveel om dat ook nog in een interview te doen. Dan hou ik namelijk niet meer op.

U bent ook schrijfster, wilt u iets over uw boek vertellen?
Met mijn boekje heb ik de hoop veel misverstanden recht te zetten en een beter beeld te geven van hoe verschillende zaken hier in Griekenland geregeld zijn. Ik hoop dat zoveel mogelijk mensen het zullen lezen, vooral diegenen die een vertekend beeld hebben, want het eenzijdige beeld dat er in de Nederlandse media steeds naar buiten wordt gebracht (op een paar serieuze kranten na) is treurig en vaak ook onjuist. Het boekje begint heel persoonlijk met de ontmoeting van mijn man (dus het cliché, romantische vakantieliefde verhaal) en de 'start' van ons gezinnetje, om daarna over te gaan op de harde realiteit van de crisis en zijn misvattingen. Ik trek ook regelmatig de vergelijking met Nederland, zodat men bepaalde zaken in een ander perspectief gaat zien.

Wat wilt u nog kwijt aan de Nederlander?
Aan het deel van de Nederlandse bevolking dat zich zeer negatief, generaliserend en ongenuanceerd uitlaat over de Griekse bevolking wil ik zeggen dat een beetje mededogen van een ooit zo tolerant volk niet zou misstaan! Helaas wil men één zondebok om alles op af te schuiven: Griekenland.

'Een 'vreemde' kijk op Griekenland': Een boek van Roosmarijn Mavrikou-Zevenhuizen
De crisis in Griekenland maakt veel bij mensen los, zowel in Griekenland als in de rest van Europa. Dit boek geeft een andere kijk op veel misvattingen en de schuldvraag. Met dit boek krijgt u een inside-story van de griekse samenleving.  'Een 'vreemde' kijk op Griekenland'  (107 pagina's, ISBN:9789461930682)