Griekenland: 1386 vakanties Griekenland: 35323 hotels

Klein Zwitserland? Nee, EVIA!

Door: Sancha Schuurs

KLEIN ZWITSERLAND
“Klein Zwitserland wordt Noord-Evia ook wel genoemd,” zeg ik tegen mijn man Wim als we via de nieuwe brug bij Mikro Vathi het op één na grootste eiland van Griekenland op rijden. “Dat kan ik me voorstellen, het is hier zo groen!” merkt mijn lief op.

Limni is een van de leukste en meest traditionele dorpen van het eiland volgens de Griekse Gids. En ik heb altijd het volste vertrouwen in Jorgos en Wendy. Al vanaf het eerste moment ben ik verliefd op Evia. Het is zo authentiek Grieks! Hier is nauwelijks sprake van toerisme en er is geen bewegwijzering in het Engels.

Bekijk fly & drive vakanties Evia

PRACHTIG GROEN MET DE GEUR VAN NAALDBOMEN
De weg naar Limni is prachtig! “Dit is misschien wel de mooiste route die we ooit gereden hebben,” zeg ik. We rijden steeds hoger over een weg met haarspeldbochten de bergen in en omdat er zoveel rivieren zijn, is het prachtig groen. “Het ruikt hier heerlijk naar naaldbomen!” “Ja, maar kijk daarginds! Daar zie je nog de schade van de bosbranden van een aantal jaren geleden! Die heuvels zijn helemaal kaal!” “Maar de natuur krabbelt weer op, zie je dat?”

Limni Evia

VREEMDE VOGELS
Als we onze spulletjes hebben gedropt, verkennen we onze nieuwe tijdelijke woonplaats. We komen bij het mooie haventje. Daar wonen vreemde vogels… Limni is gebouwd tegen de Kandili-heuvels. Er is een mooie boulevard met veel terrasjes met uitzicht op de Golf van Evia. In de verte ligt het vasteland.

Limni
Limni

DE GROT VAN DE MONNIK
We slenteren over de boulevard en bijna aan het einde zien we een poort met een kruis en daarachter een trap. “Je moet even binnen kijken,” zegt een vriendelijke man, “hier is een grot en daar woonde de monnik Christodoulos van Patmos. Begrijp je wat ik zeg? Sorry, ik kan maar een beetje Engels. Komen jullie uit Duitsland?””Ik begrijp u wel, hoor. Wij komen uit Nederland, maar ik spreek een beetje Grieks.” “Waar in Nederland wonen jullie?” wil de man weten. “In Eindhoven.” “Ik weet waar dat ligt! Mijn dochter woont in Amsterdam. Als jullie direct uitgekeken zijn in de grot, moet je maar even op het bankje gaan zitten. Dat is heel rustgevend.”

KOUD HÈ?
We verkennen het prachtige dorpje en eten een ijsje op een terras. “Het is koud hè,” grap ik tegen de jongen die ons helpt. “Ja, heel koud! Je moet een muts op,” zegt hij. De temperaturen zijn veel hoger dan normaal in juni. Vandaag is het maar liefst 39 graden, dus we proberen zoveel mogelijk in de schaduw te blijven. Daar is nog een kerk,” wijst Wim als we door de smalle steegjes dwalen. Het blijken zelfs drie kerken bij elkaar te zijn. Verderop is nog een Byzantijns kerkje en er zijn een plein, een museum en een winkelstraat.

Limni Evia

IEDEREEN KENT DIE TOERISTEN UIT NEDERLAND!
Bij een kiosk kopen we wat drankjes. “Zijn jullie die toeristen uit Nederland?” wil de eigenaar weten. “Dat klopt inderdaad,” zeg ik. “Het halve dorp weet al dat we er zijn. Er zijn maar liefst vijf bewoners die me aangesproken hebben. Hier komen niet zoveel buitenlandse toeristen,” zeg ik tegen Wim die verderop op me wacht. “Die man heeft verteld dat er verderop een strand is. Ik wandel daar nog even naartoe. Ga jij maar lekker naar huis.” De weg loopt verder langs het water. Ik kom langs een bron waar vroeger een klooster stond. Langs een speeltuin met zeezicht en een lege taverne. Het strand is nog niet officieel in gebruik. Er staan al wel wat parasols, maar nog geen bedjes. Het seizoen gaat bíj́na beginnen… Als ik terugloop, fietst een man me voorbij. Hij stopt en loopt een stukje met me mee. “Bent u die vrouw uit Nederland?” vraagt hij. Haha, we zijn hier pas een paar uur en iedereen weet al wie wij zijn…

TWINTIG EURO? OPLICHTERIJ!
“Je mag mijn slippers wel kopen voor twintig euro,” biedt Wim aan als we op een terras in de schaduw zitten. “Dat is oplichterij!” roep ik zogenaamd verontwaardigd uit. “Dat ligt aan de situatie,” is zijn kalme reactie. Daarstraks heeft één van mijn schoenen het begeven. En de rotsen bij Loutra Edipsou zijn zo glad, dat ik echt iets aan mijn voeten moet hebben om uit het thermale water te kunnen komen. Gelukkig had ik de badslippers van mijn liefje gisteren in de strandtas gestopt. Het is nog vroeg in het seizoen en dan kun je de natuurlijke bronnen aan zee nog gratis bezoeken. Je kunt je zelfs onder het stromende water douchen! “Het was echt heel warm,” vertel ik als ik er weer uit ben. “Ze waarschuwen zelfs dat het op sommige plaatsen zo heet is, dat je je kunt verbranden!”

Loutra Aedipsou
Loutra Edipsos

IK ZOU ERUIT MOETEN ZIEN ALS EEN VIERJARIGE
“Denk jij echt dat die thermale baden helpen tegen alle kwalen?” vraag ik aan de ober. Hij lacht: “Je zou er ook jonger door uit gaan zien!” “Als alle thermale baden en verjongende klei zouden werken, zou ik er nu uit moeten zien als een vierjarige,” grap ik. “Ik kan Edipsou nu toevoegen aan mijn lijstje van Kos, Milos, Methana en Pozar. En dan nog de verjongende klei van het strand Xi op Kefalonia.” “Heb je het water ook over je hoofd gegooid?” vraagt manlief, “want dan heb je ook de hersens van een vierjarige. Snap je?” Ja, mijn man is altijd heel complimenteus!

Bekijk vakanties Evia

ONTBIJTEN AAN ZEE, ROVIES EN ISTAIA
We ontbijten deze ochtend bij een barretje aan zee. “Zal ik lekkere toast voor jullie maken? Met ham, kaas en tomaat?” vraagt de serveerster. Met een freddo, een verse jus en een tiropitaki is dat een heerlijk begin van de dag. We krijgen er ook nog chips en een kaneelkoekje bij. Dan rijden we naar Rovies. Daar bekijken we alle kerken en de middeleeuwse toren. Wim kan het niet laten ook nog even wat onverharde wegen in te rijden. “Aha, hier zijn de olijfoliefabriekjes,” zeg ik: “Rovies staat bekend om de lekkere olijven.”Omdat de kustweg wegens wegwerkzaamheden is afgesloten, moeten we een langere route door de bergen nemen. We pauzeren even in Istiaia. “Die burgemeester heeft het hier niet goed gedaan,” vindt Wim. “Door overal eenrichtingsverkeer te maken, komt er niemand meer langs de terrassen. Daarom zijn ze nu allemaal leeg.” Istiaia is niet echt een mooi plaatsje, maar wel levendig.

TERUG IN LIMNI
Als we tegen de avond terug zijn in Limni, wil mijn lief weten hoe we het kerkje op de berg kunnen bereiken, vinden we de route langs de zee naar het kloostertje Αγίου Νικολάου Γαλατάκη en verbazen we ons erover dat de school en de sportvelden nog hoger liggen dan het kerkje. “Zouden die kindjes dat helemaal moeten fietsen? Terug naar beneden gaat trouwens wel snel! En als die sporters naar boven zijn gefietst, hebben ze genoeg beweging gehad en hoeven ze niet meer te sporten.” Aan de logica van Wim valt niet te tornen…

HELEMAAL UIT PARAGUAY?
Evia is zo puur en authentiek; je ziet hier nauwelijks toeristen. “Tot nu toe zijn we hier twee Nederlanders, twee Duitsers, een Engelsman en die man uit Paraguay met die boot tegengekomen,” zeg ik tegen Wim als we na een heerlijk ontbijt op een terrasje aan zee naar de auto lopen. Die man uit Paraguay is trouwens vanuit Spanje hier naartoe gevaren, hoor. Dat jullie niet denken dat die de oceaan helemaal is overgestoken met de boot…“Tegen ons kun je ook Nederlands praten, hoor!” horen we opeens. We raken aan de praat met de enige Nederlandse man die hier woont. Hij is getrouwd met een leuke Griekse vrouw. “Ik spreek ook Nederlands,” zegt ze, “we wonen de helft van de tijd hier en de andere helft in Nederland.” “Het is een lang verhaal hoe ik hier terecht gekomen ben,” zegt hij. “Maar geniet lekker van jullie tijd hier.“

HET KLOOSTER VAN OSIOS DAVID
We hebben vandaag twee dingen op het programma staan. We beginnen met het klooster van Osios David. Het is echt prachtig! We bezoeken de kerk en ik raak aan de praat met een vrouw uit Lamia. “Wij hebben vandaag een busexcursie naar verschillende kloosters,” vertelt ze.”Je moet daar onder die boog door het trapje af, dan kom je in een eeuwenoude kapel,” wijst een pappas ons. Ik wenk de vrouw uit Lamia en we komen in een heel oud, vochtig klein kapelletje vol fresco’s. “Het is ongelooflijk dat hier alle bossen zijn afgebrand, maar dat het klooster bewaard is gebleven,” zegt de vrouw: “Misschien is het wel een wonder van God!”. Rondom het klooster staan nog minstens tien grotere en kleinere kerkjes. En er wonen ook veel geiten.

Klooster Osios David Evia