Griekenland: 3696 vakanties Griekenland: 35323 hotels

Met de scooter op Corfu!

Tekst en fotografie: Frans Groenendaal

Al jaren reis ik naar een Griekse bestemming om deze met de scooter te “veroveren”. Dat heeft een nadeel: de actieradius is niet zo groot, op een scooter rijd je geen honderden kilometers op een dag, een dikke honderd is wel het maximale. Het is dus een kunst om bestemmingen te vinden die met de scooter berijdbaar zijn, bestemmingen waar de bezienswaardigheden op een redelijke afstand van je standplaats zijn te vinden. In Griekenland is dat gelukkig niet zo moeilijk. Er zijn er onnoemelijk veel. Op deze manier heb ik bijvoorbeeld Lefkas, Parga, Chios en Rhodos al “veroverd”, allemaal bestemmingen die bij uitstek geschikt zijn om met de scooter te verkennen.

Het grootste voordeel van het met de scooter een eiland of een stuk van het vasteland te doorkruisen is het feit dat je werkelijk alles kunt zien. Geen strandje is onbereikbaar, al moet je soms ook wel even in de brandende zon een bergje op of af lopen. Maar ja, je wilt Griekenland zien of niet! Deze keer kies ik samen met mijn vrouw Linda voor het noorden van het mooie en erg groene eiland Corfu. Gewapend met een fikse dosis ijswater stappen Linda en ik bijna elke dag op de scooter, op weg naar een mooi stukje Corfu.

Frans en Linda op Corfu

Op naar Corfu
We vertrekken zaterdag 9 juli om 4.30 uur vanaf Schiphol, dat betekent uiteraard een nachtje overslaan. Het is het eerste drukke weekend op Schiphol en dat is om 01.00 uur al goed te merken bij de balie van Transavia. Na een prima vlucht komen we aan op de luchthaven Kerkyra alwaar een bus op ons wacht om ons naar het appartement te brengen. We hebben gekozen voor appartementencomplex Spyridoula in Gouviá, een dorpje dat redelijk centraal in het noorden van Corfu ligt. Na aankomst worden we met een hartelijk “kali méra” welkom geheten door eigenaar Vangelis. Het is 10.00 uur in de ochtend en we bestellen maar direct een frappé en een tosti. Het is alweer even geleden dat we wat hebben geconsumeerd. Om half elf kunnen we de kamer in. De eerste dagen besluiten we helemaal niets te doen behalve op een prima ligbedje plaats te nemen en te genieten van de zon en het heerlijke zwembad. Tegen de avond merken we dat een nachtje overslaan zijn tol kost. We nuttigen een heerlijke Griekse maaltijd en vallen voldaan in slaap. Hier houden we het wel twee weken uit concluderen we nu al. Ook zondag doen we helemaal niets. Wel informeren we alvast naar een goede scooter. Vangelis doet zaken met Corfu Rent in Dassiá, een dorpje zo’n 5 km hier vandaan. We maken de afspraak dat we maandag om 12.00 uur worden opgehaald om te kijken naar een scooter. Het is altijd raadzaam om een scooter te huren via het hotel of appartement waar je verblijft, dat geeft toch wat meer zekerheid en op de een of andere manier voelt dat toch iets veiliger.

Maandag 11 juli - Op naar de scooterdealer
We bestellen een uitgebreid ontbijt in het hotel, uiteraard met een “fresh orange juice without ice”, dat smaakt hier altijd anders en lekkerder dan in Nederland. Klokslag 12.00 uur worden we opgehaald door iemand van Corfu Rent. De man vertelt onderweg veel over de instabiliteit van de Griekse politiek en economie. Zo heeft deze week de vuilnisophaaldienst een week gestaakt. Toch kan dit alles het humeur van de man niet verpesten. “We zijn wel wat gewend” zegt hij met een mooie glimlach. Ik rij een rondje met de scooter en test even of alles naar behoren werkt. We huren de scooter tot en met de laatste vrijdag. Zaterdagochtend vroeg worden we immers weer opgehaald. In de kleine ruimte waar we de overeenkomst tekenen en betalen staat overigens een prachtige Solex ten toon gesteld. De trotse man weet alles van dit merk. Grappig! Voordat we weg rijden geeft de aardige man nog nuttige informatie over het verkeer op Corfu. Zo adviseert hij ons om bij het linksaf slaan op een grote weg niet te lang midden op de weg te blijven wachten. “Je kunt dan beter even aan de rechterkant gaan staan” zegt hij. De reis kan beginnen!

Pélekas
De eerste rit gaan we op zeker. We brengen een bezoek aan een dorp aan de westkust genaamd Pélekas. Het is een rit van ongeveer 20 km, dwars door het mooie binnenland. Als we Pélekas naderen vallen ons de grote muren op helemaal vol gekalkt met graffiti. Ook in het dorp zelf zien we veel graffiti. Navraag leert ons dat in Pélekas al diverse malen een graffitifestival is georganiseerd. Heel speciaal! Voordat we een bezoek gaan brengen aan Kontogialós beach moeten we eerst even langs het zogenaamde Sunset point, makkelijk te vinden omdat het overal goed staat aangegeven. Op dit Sunset Point zat de Duitse keizer Wilhelm II vaak van de zonsondergang te genieten. Het uitzicht over een groot stuk van het noorden van het eiland is dan ook fantastisch. Tegenwoordig wordt dit Sunset Point trouwens weer Kaizer’s Throne genoemd.

Kaizerâ€™s Throne Corfu

Het is een komen en gaan van veel mensen die na een kleine, maar steile klim met alle liefde foto’s van elkaar maken. Uiteraard maken wij ook foto’s van dit fantastische uitzicht en beginnen daarna aan de lange, maar niet minder mooie afdaling naar Kontogialós Beach. Dit is een mooi zandstrand met wat grote hotels maar het voelt op de een of andere manier toch nog kleinschalig. In het heldere, ondiepe water zwemmen we de visjes tegemoet. Onze eerste Griekse duik in de zee is een feit. Na een welverdiende Cola light met feta en brood moeten we met de scooter terug omhoog, een hele klim op onze 50cc scooter. De scooter slaagt voor zijn eerste test. Voor de terugweg naar Gouviá kiezen we er voor om Kerkyra (Corfu stad), de hoofdstad van het eiland, alvast een beetje te verkennen. We rijden een groot stuk door de oude binnenstad en zien een groot cruiseschip in de haven liggen. De neiging om alle mooie dingen in een dag te willen zien is groot. We doen het toch maar niet. Na de korte verkenning van Kerkyra rijden we Gouviá binnen om alvast een leuk restaurantje te zoeken voor de avond. Misschien vinden we ook nog een leuke cocktailbar.

Dinsdag 12 juli - Koum Quat
We rijden richting Paleokastrítsa en zien al snel aan de rechterkant de fabriek van Mavromatis Koum Quad. Er staan twee bussen buiten. Wij gaan naar binnen en zien een grote groep mensen Koum Quat proeven. Dat willen wij ook wel, ook al is het nog vroeg in de middag. Wat een lekker drankje is dit toch! Vooral wie van zoet houdt! Van Vangelis weten we dat de vrouw van een van de eigenaren een Nederlandse is. Aan een van de medewerkers achter de balie vragen we of ze er toevallig is. Na een telefoontje komt ze vrolijk aanlopen. Marloes van Geffen is de naam. Twintig jaar geleden werkzaam als hostess in Griekenland en nu inmiddels 16 jaar getrouwd met Jorgos, een van de eigenaren van Mavromatis. Het is een herkenbaar verhaal van meerdere Nederlandse vrouwen.

Koum Quat Corfu

Marloes vertelt vol trots over de fabriek en laat ons een video zien met daarin een uitleg van het ontstaan van de Koum Quat met het bijbehorende productieproces. Overigens worden in de fabriek naast de jaarlijkse miljoen flessen Koum Quat ook nog ouzo, jam en diverse likeuren geproduceerd. De showroom, met daarin verschillende soorten flessen Koum Quat en ouzo, ziet er gelikt uit. Uiteraard kopen vele toeristen hier hun mooie herinnering aan deze prachtige fabriek met dit mooie product. Zonder een fles Koum Quad in je koffer kun je feitelijk niet thuis komen van een vakantie op Corfu. Dat gaan wij dus ook niet doen. Integendeel, wij ontvangen dezelfde avond al wat bestellingen uit Nederland. Als dat maar goed gaat bij de douane op Schiphol. We rijden daarna een kleine 15 km door het binnenland naar Lakones, een dorp in de bergen waar we een middag gaan relaxen in Dolce en Bella Vista, twee schitterend gelegen horecagelegenheden met een prachtig uitzicht over de baaien van Paleokastrítsa. In de mooie loungestoelen is het heerlijk relaxen.

Woensdag 13 juli - Kerkyra
Vandaag blijven we dicht in de buurt van Gouviá. We rijden naar Kerkyra, een rit van zo’n 8 km. Als we stad naderen zien we in de verte drie grote cruiseschepen liggen. Ook de Holland Americalijn is vertegenwoordigd. Het centrum van Kerkyra is een plaatje. Onmisbaar als je op vakantie naar Corfu gaat. Barretjes, winkels, mooie kerken, alles is er vertegenwoordigd. Uiteraard brengen we een bezoek aan een van de grootste trekpleisters van Corfu, de Ágios Spirídonoskerk, de belangrijkste kerk van het eiland. De kerk herbergt de mysterieuze overblijfselen van de patroonheilige van het eiland. Zijn heilige en gebalsemde lichaam wordt viermaal per jaar in een stoet rondgedragen door de straten van Kerkyra. Als een eer aan deze heilige worden mannen op het eiland heel vaak Spyros genoemd. Ga maar eens op een druk plein staan en roep heel hard Spyros…je weet niet wat je overkomt. Na het bezoek aan de kerk zwerven we nog een paar uur door deze indrukwekkende stad en tussendoor drinken we een frappé in een heel klein kafenion in een heel smal straatje.

Kanóni
Aan het eind van de middag rijden we naar Kanóni, een dorp vlak naast de landingsbaan van het vliegveld. Grappig, de naam komt van het kanon dat Napoleon hier ooit heeft achtergelaten en er nog steeds staat. Het is een steile klim. Als de weg dood loopt nemen we plaats op een bank van Bar Royal van waaruit we een prachtig zicht hebben op de landingsbaan. Nu is het wachten op de vliegtuigen. Al snel zien we een vliegtuig onze kant opkomen en vlak voor onze neus opstijgen. Wat een geweldig gezicht. Dit is een prachtige plek voor vliegtuigspotters. Aan de andere kant van de bar hebben we een mooi uitzicht over het muizeneiland, ook dat mag er zijn.

Bij Kanoni en Muizeneiland Corfu

In de avond eten we in restaurant Leon, een prachtig ingericht Italiaans restaurant midden in Gouviá. Zittend in luxe en vooral goed zittende stoelen genieten we van de lounge muziek en een heerlijke mix souvlaki en een goede, gekruide pizza. In deze ambiance kun je makkelijk tot diep in de nacht blijven zitten. Dat doen we niet. Zoals gewoonlijk eigenlijk pakken we nog een afzakkertje aan de bar om met Vangelis de dag nog even door te nemen. De keuken is vandaag extra laat open. Om 23.00 uur arriveerden er elf gasten op het vliegveld. “Deze mensen willen waarschijnlijk nog wel wat eten na een vermoeiende reis” zegt Vangelis. Dat klopt helemaal want rond middernacht verschijnen de gasten die direct vragen of er nog iets te eten is. “Natuurlijk”, zegt Vangelis met zijn altijd mooie, vriendelijke grijns. Een kwartier later zitten de nieuwe gasten aan een Griekse maaltijd en weer een half uur later gaan zij naar hun bed, met een glaasje Koum Quad in de hand als slaapmutsje. Deze man schrijft het woord hospitality echt met een hoofdletter H. Uiteraard beëindigen ook wij de dag met een overheerlijke Koum Quad met wat ijsklontjes.

Donderdag 14 juli - Sidári en Perouládes
Vandaag vertrekken we rond het middaguur naar het noordwesten van Corfu. We gaan een bezoek brengen aan Sidári en Perouládes. Het is een rit van een kleine 30 kilometer. We rijden direct het binnenland in en zien al snel dat het een bergachtige route gaat worden. Volgens de kaart is de hoogste top die we tegen komen 612 meter. Het is te hopen dat we dat op onze scooter gaan redden. Het uitzicht is prachtig. In de verte tussen de bergen zien we de zee. Langs vele kronkelwegen klimmen we omhoog. Soms rijdt de scooter al pruttelend slechts 20 km per uur, zo steil is het. Gelukkig hoeven we niet te lopen en weet de scooter met ons de top te bereiken. De afdaling is prachtig. We rijden langs mooie kleine dorpen en na een uur naderen we Sidári. Dit is een mooie en levendige bestemming met een hele lange weg met aan de straat winkeltjes en horeca en aan de andere kant evenredig met de weg het erg lange zandstrand. Het is erg Engels gericht. Vele restaurantjes hebben op straat borden staan met “English Breakfast”. Pubs zijn er genoeg in Sidári. Kortom, een mooie bestemming als je niet te veel van stilte houdt.

Canal d’Amour
We rijden naar het Canal d’Amour. Over deze idyllische plek zijn verschillende legendes. Een zegt dat ieder stel dat door dit kanaal zwemt voor altijd bij elkaar zal blijven, een ander zegt dat iedereen die er doorheen zwemt voor altijd gelukkig in de liefde zal blijven en weer een ander zegt dat elke vrijgezel die er doorheen zwemt de liefde van zijn leven zal ontmoeten. We weten niet welke klopt maar voor de zekerheid zwemmen we er samen toch maar even doorheen.

Canal 'd amour

7th Heaven café
Na het prachtige Canal d’Amour rijden we langs mooie olijfboomgaarden het dorp Perouládes in. We gaan op zoek naar het 7th Heaven café. Alleen de naam al schept hoge verwachtingen. Na wat erg smalle straten en bochten bereiken we het café. Direct zien we waar de naam vandaan komt. Je hebt hier vanuit de hoogte een prachtig uitzicht over de zee, de kliffen en het erg smalle, maar oh zo mooie strandje. Aan de rand van het café kun je door een glasbodem zo naar beneden kijken, niet aan te raden voor mensen met hoogtevrees. Eerst nemen we een verfrissing in de uitzonderlijk mooie bar. Hier kom je tot rust. Er klinkt heerlijke lounge muziek uit de boxen. Uiteraard besluiten we naar beneden te lopen om een compleet zicht te krijgen op het strandje met de hoge en brede kliffen. Beneden gekomen worden we er stil van. Dit doet mijzelf denken aan het mooie Porto Katsiki strand op Lefkas. We blijven maar foto’s maken. Adembenemend mooi! De terugreis verloopt gelukkig voorspoedig. We hebben voldoende ijswater bij ons. Het is 38 graden vandaag. Eten doen we vanavond in het hotel. Vangelis heeft vandaag een speciale maaltijd, jouvetsi. We zijn benieuwd, maar weten zeker dat het zal smaken. De vrouw die hier in de keuken staat kan namelijk toveren.