Griekenland: 3696 vakanties Griekenland: 35323 hotels

Een interessante ontmoeting in Kato Zakros

Door: Jorgos Nikolidakis

Tijdens mijn laatste bezoek aan Griekenland heb ik o.a. het zuidoosten van Kreta bezocht, één van de meest onbekende gebieden van Kreta. Via Agios Nikolaos, Sitia en Vai reed ik richting Zakros en dan naar Kato Zakros. Het was een mooie route door een prachtige ongerepte natuur. De weg is weliswaar vol met bochten, maar goed onderhouden en helemaal geasfalteerd, de tocht duurde lang maar is uiterst aangenaam.

Kato Zakros

Badplaats en meer

Kato Zakros is een kustdorp in een mooie afgelegen baai. Het is een badplaats waar in de zomer veel Franse en Italiaanse toeristen komen. Er zijn restaurants en cafetaria’s aan het strand en kamers en hotels om te verblijven. Kato Zakros is een interessant dorp, omdat het hier vrij rustig is (vergeleken met andere Kretenzische badplaatsen) en het is een mooi gebied dat ideaal is om te wandelen (wandelen door de kloof der “Doden”). In Kato Zakros zijn ook de ruïnes te zien van een groot Minoisch paleis uit de periode 1700-1450 voor Christus.

Leuk gesprek

Toen ik over de boulevard van Kato Zakros, beladen met camera’s slenterde, viel me het decor van een taverna enorm op. Op een houten bord stond “Cretan Family Tavern Nikos Platanakis” en overal hingen meloenen, watermeloenen, uien, tomaten en veel meer. Ik pakte mijn camera en maakte foto’s. Op dat moment werd ik aangesproken door een meneer die aan een tafeltje voor de zaak zat. Dit bleek de eigenaar van de zaak te zijn, Nikos Platanakis.We maakten kennis en hij bood me een frisdrank aan. Daarna volgde een leuk gesprek. “Zie je die taverna, die heb ik sinds 1982. Alle groenten, aardappelen, fruit, wijn, raki die in de zaak geserveerd wordt, is van mijn eigen productie. ” Mr Platanakis blijkt naast de ruïnes van het Minoïsche paleis van Zakros, 25 hectare landbouwgrond te hebben, waar hij zelf alles verbouwd. “Kom mee, het is hier achter, ik laat je het zien”.

Een paar minuten later zijn we bij zijn landbouwgrond. Overal zijn tomaten, mini tomaten, druiven, bonen, meloenen, watermeloenen en ander fruit en groente te zien. “Kijk hier” vervolgt hij, “hier komen de wandelaars van de ‘dodenkloof’ aan nadat ze de kloof hebben gelopen. Ze mogen hier gratis plukken wat ze ook willen”. Inderdaad, op een bordje staat in het Frans “La cueillette des fruits et legumes du jardin est graduite” met andere woorden “Het plukken van groenten en fruit uit de tuin is gratis”.

Taverna Nikos Platanakis

Fantastische tijden

“Heb je geen trek” vraagt mijnheer Platanakis opeens. “Nee”antwoord ik, “ik heb onderweg bij een bakker een ‘spanakopita’ gekocht” antwoord ik. “Kom, ik ga een hapje voor je klaarmaken, je zal wel vast trek hebben”. Voor ik het wist zat ik bij de taverna met voor me een bordje zelfgemaakte kaasjoghurt en gemista. Nikos Platanakis: “Zoals je ziet, zijn het vooral Fransen, Italianen en Duitsers die hier in Zakros komen. Vroeger kwamen ook de Nederlanders. Eind jaren tachtig kwamen hele bussen Nederlanders hier op excursie. De bussen waren iedere keer weer helemaal vol. Ik nam de toeristen mee naar mijn tuinen en gaf ze hele trossen bananen van eigen productie mee met de bus. Ze mochten de bananen zelf van de boom plukken, ze vonden het geweldig. Het waren fantastische tijden”.

Nikos Platanakis met de Kretenzische doedelzak

Doedelzak

De Nederlanders die nu naar Zakros komen zijn er maar weinig en komen op eigen initiatief. Vaak zijn het mensen die hier in het verleden eens waren en nu weer terugkomen om te zien hoe het er nu is. Ik maak me klaar om te vertrekken en bedank Nikos Platanakis, maar hij houdt me tegen: “wacht, ik zal voor jou muziek spelen". Hij pakt een Kretenzische doedelzak en begint te spelen, ik ben helemaal verrast! Erg voldaan neem ik afscheid van Nikos Platanakis en vertrek ik richting de onbekende Kretenzische bergen en vraag me af “wie zal ik straks weer ontmoeten?”.